"Ben Allah Değilim Ama; Allah Benim!

Ceyhan Dede ile Sohbet'ten:

"Ben Allah Değilim Ama; Allah Benim! 

Kim ki kendini bana verirse ben de kendimi ona veririm... Buyurdu ezelde... Ceyhan Dede der ki; Ben Allah değilim, Ama Allah benim. Ne demek? Benimsedim Ya Huuu. Benimsediğim için Allah benim!.. Çözmeye çalışmayın, çözülmüş zaten. Allah varlığını meydana çıkarana aşık! Dürüste aşık, camide yatıp kalkana değil!"...

İnancın asil özünü takip edip uygulamak yerine gösteriş için yapılan fiillerle zamanını harcayanlara Maun suresinde söyle ikaz edilmektedir: “Dini yalanlayan gördün mü? İste yetimi itip-kakan, yoksulu doyurmayı teşvik etmeyen odur. İste namaz kılanların vay haline, ki onlar namazlarında yanılgıdadırlar, onlar gösteriş yapmaktadırlar, ve ufacık bir yardımı da engellemektedirler”.

Sabri Tandoğan Efendi ile Sohbetten:

- Söz Gavs-ı Azam’dan açılmışken, Füyüzat-ı Rabbani isimli eserinde “Mürid ne zaman bunalsa imdadına yetişirim, maddi manevi yardımcısı olurum” tarzında bir hitabı mevcut. Böylesi bir olay yaşadınız mı?..

- Evet Efendim. Bu çok sırlı bir olaydır. Bu hitaba yürekten inananlar için Gavs-ı Azamın himmeti her an hâzır ve nâzırdır. Şöyle izah edeyim efendim. Bundan seneler evvel. Ankara’nın dışında bir yerlerde bir sohbete davet edildim. Bendeniz dini olan her şeye ilgi duyarım efendim. Bunu bilen bir arkadaşım “Sabri gel bu akşam mübarek bir zatın sohbeti var” dedi. Evlerin bitip de bozkırın başladığı uzak bir semt. Akşam oraya gittim.

Eve girdiğimde kalabalık bir cemaatin bir hoca efendiyi dinlediğini gördüm. Bir kenara ben de iliştim. Sohbet içimi daralttı. Çünkü o zat durmadan Cehennemi, azabı anlatıyor, sürekli korkutucu bir üslupla ders veriyordu. Epey bir sabırdan sonra söz aldım. “Efendim sizin elinizde Cehennem biletlerinin koçanı mı var? Habire bilet kesip, insanları dolduruyorsunuz! İslam bu mu?” Sorum üzerine ortalık buz kesti. Bir süre sonra müsaade istedim ve evden ayrıldım.

Saat gecenin 01’i…Dışarı çıktım. Öyle uzak ve ücra bir yer ki ne belediye otobüsü, ne dolmuş ne de bir taksi o saatte oradan geçmez. Adamı kesseler duyulmayacak bir yer sizin anlayacağınız. Ellerimi açtım ve “Yetiş Ya Geylani” diye dua ettim. İnanın 10 dakika geçmedi karanlıklar içinden bir mercedes araba belirdi ve önümde durdu. Şoförü kapıyı açtı ve : “Buyurun sizi evinize bırakayım” dedi. “Evimi biliyor musunuz?” dedim. “Evet buyurun” dedi.

Yol boyunca aynadan seyrettiğim o sima ne bir insandı ne de başka bir şey. Adeta balmumu bir heykel sanki elbise giymiş gibi öylece duruyor idi. Ama inanın o sima hala gözümün önünde. Gecenin o vaktinde hiç adres sormadan beni evime bıraktı efendim.

- Bu olay ve benzeri şeyler, herkese olmuyor değil mi? Sanıyorum gönül bağı olanlar arasında cereyan ediyor!..

- Öyle efendim!..

HAK DOSTLARI

MeLeKLeRGeLiYoR

HAK DOSTLARI Kitabı iNDiR

iSTE HAK DOSTLARININ SiRKiZ HAYATLARININ KiTABINDAN SONRA BiLiNMESi GEREKEN 

GiZLi VE ACIK ŞiRK

KURAN'IN (B) SIRRINI iNKAR VE YADA GiZLiCE iNKAR

Sanırım açıklık kazanmamış bir konu bu başlıkta söz ettiğim konu!. Önce şu üç hükmü hatırlayalım: 1. Allah kesinlikle şirki affetmez!.  Bunun alt seviyesindekileri dilediğine bağışlar. 2. Allah HADDİNİ AŞANLARI sevmez!. 3. Allah NANKÖRLERİ sevmez!. Şimdi bu üç gerçek ışığında konuyu anlamaya çalışalım... Kurân şirki hiçbir zaman ikiye ayırmaz. Şirk, şirktir!.  Açık da olsa gizli de olsa!. Şirkin iki boyutu vardır imanın iki boyutuna karşılık. İmanın iki boyutu şudur: 1. Allah’a iman. 2. Allah’a “B” sırrıyla iman! Şirk in de iki boyutu vardır... 1. Allah yanı sıra bir dış objeyi veya bedenini tanrı edinmek  suretiyle apaçık şirk! 2. Allah ismiyle işaret edilene “B” sırrını inkâr anlamına gelen şirk!. Şimdi yukarıdaki üç Kurân hükmünü bir arada düşünmeye çalışalım... Allah nankörleri sevmez!... Biz bunu genelde nasıl anlarız?  Eğer birisi bize bazı nimetler ulaştırmışsa, biz de onun ulaştırdığı  bu nimetin kıymetini bilmemiş, ona şükretmemiş,  onu inkâr anlamına  gelecek fiil veya hâl içinde olmuşsak,  bunu nankörlük olarak nitelendiririz. Oysa “Allah nankörleri sevmez”  hükmü üstte anlattığımızın derininde  şu anlamı da ihtiva etmektedir...  Allah kulunun derûnuna bahşetmiş olduğu sıfat ve  esmasının kadir kıymetinin bilinmesini ve bunun  değerlendirilmesini istemektedir.  Kim ki bilinç boyutunun hakikati olan  bu sıfat ve esma mertebesinin  hakkını vererek yaşamazsa; kendini beden kabul edip  bunun sonucu olarak da  bedensel dürtüleri, istek ve arzuları doğrultusunda  yaşamını sürdürürse; sanki varoluşundan amaç  bedenini ve bedensel zevklerini tatmin etmek  gibiymişçesine fiillerine yön verirse,  o nankörlerden olmuş olur! Gelelim diğer hükme... “Allah haddini aşanları sevmez”!...  Bunu da genelde şöyle düşünürüz.  Bir kişi kendisine konulmuş sınırları aşıp, o sınırlar ötesinde  canının çektiklerini yapmaya kalkarsa  o kişi haddini aşıyor demektir. Oysa insanın haddi, onun varoluş amacıyla sınırlandırılmıştır! İnsan (insansı değil), yeryüzünde “halife” olarak yaratılmıştır.  Yaratılmışların en şereflisi olmak mertebesine “hilafet” sırrına lâyık  yaşam sürmesi şartıyla ulaşacaktır!.  “Hilafet” sırrına lâyık olması ise ancak ve ancak  kendisinin bir beden değil  bilinç varlık olduğuna iman etmesi;  bedeninin bir süre sonra ebeden terk edilip  asla bir daha dönülmeyecek bir yapı olduğuna  kabul etmesi; bu idrakin kendisinde yakîne dönüşmesi;  ve bilinç boyutunda  iman ettiği Rasulullah’ın yolunda, fiilleriyle,  O’nun amacına uygun şekilde  yaşamasıyla mümkün olur!. Aksi halde bedenini tanrı edinip bedenine kulluk etmesi dolayısıyla  haddi aşanlardan olarak, Allah onu sevmez!.  Allah katından tard edilmiş iblis durumuna düşer!.  Maneviyât ve ruhaniyetin tüm kapıları yüzüne kapanır!.  Böylece birkaç yıllık bedeni dürtü ve zevkleri uğruna ebeden  Allah’tan ayrı düşmüşlüğün perişanlığını yaşar! Dün yaşadığı pişmanlıklardan ders almayan,  bugünü değerlendiremez ve yarın yeni pişmanlıklar yaşamaya  kendini mahkûm eder!. Evet şimdi bu iki hükmün getirisi ışığında şirk  konusunu inceleyelim... Şirk denmiştir Kurân’da ve bu ikiye ayrılmamıştır... Ancak insanların şirk kavramının ne olduğunu  anlaması için genelde  bu kavram iki boyutlu olarak irdelenmiştir. Şirki zâhir ve şirki bâtın veya açık şirk gizli şirk  tabirleri hep bilinçteki  şirkin iki yönü için kullanılmıştır. Rasûlullah aleyhisselâm da buna şöyle işaret etmiştir: “Benden sonra açık şirk olmaz ümmetimde;  ama onlar için korkum şirkin  gizlisidir”... Yani, yapılan uygulamanın  şirk olduğunun fark edilememesidir! Sonuç olarak şirkin hangi türü olursa olsun  şirk şirktir ve bağışlanması yoktur!. Rasûlullah aleyhisselâmın “ümmetim için korkarım”  ifadesi de şirkin  hangi yönüyle olursa olsun sonuçta  bu bağışlanmazlığı dolayısıyladır. Şirkin bağışlanmaması ne demektir  “SÜNNETULLAH” açısından? Tanrı olmadığına göre, şirkin bağışlanmaması  ne anlama gelmektedir?  Kim şirki affetmez? Şirkin bağışlanmamasının  nedeni ve sonuçları nedir? Şirk, kişinin Allah adıyla işaret edilen dışında  tapınılacak bir obje  kabul etmesi ve ona kulluk ederek  yaşaması hâline verilen isimdir.  Bu obje dışta (afakta) olabilir, içte (nefsi) olabilir!. Oysa Allah adıyla işaret edilen kişiyi yalnızca  kendine kulluk etmesi amacıyla yaratmıştır!. Kişinin yalnızca Allah’a kulluk etmesi ne demektir? Kişinin, bilinç boyutunda, kendisinin  Allah’ın sıfat ve esmasıyla yaratılması sonucu,  “Allah ahlâkıyla ahlâklanmış”  olarak, kendisindeki o esma özelliklerini  tanıması ve bunları kuvveden fiile çıkarması;  yani kendisinde potansiyel olarak bulunan özellikleri  istediği anda beyninin elverdiği  ölçüde açığa çıkarması demektir. Amaç budur!.  Araç ise, bunu oluşturacak ibadet adı verilen çeşitli çalışmalar,  gerekli zamanlarda yapılacak riyâzetler,  bu yolda kendisini tatmin edecek  ve yakîne götürecek düzeyde bilgilenmektir. Kişiyi bu anlayış ve bu doğrultuda çalışmalardan ala koyan şey ise,  bilincindeki (nefsindeki),  kendisinin bir beden varlık olup,  bedensel zevklerini bilincinin  zevkleri olduğu yolundaki vehmidir!.  Bu vehim kişinin şeytanıdır!. İnsansı bu vehmin esiridir!.  Bu kişi için sadece bedeni zevkler asıldır;  bedensel beraberlikler asıldır;  kendini beden kabul etmenin getirisi  olan yaşam biçimi asıldır!.  İşte bu fikrin sahipleri “ŞİRK”  ehli olarak tanımlanmıştır!. Böyle bir yaşama kendini kaptıranın  Kendini bu anlayıştan kurtarması çok zordur!.  Bu yüzden şirk “necis” (pis) olarak tanımlanmıştır!  Zıddı olan “tahir” (pislikten arınmışlık)  (temizlik) ise gene  Kurân’da  “arınmamış olanlar bu kitaba el sürmesinler”  çünkü şirk düşüncesi içindeyken  anlatılmak istenenleri anlamaları  mümkün olmaz; gerçeğine  işaret için kullanılmıştır. Kişi bilinç olarak,  kendini beden kabulü içineyse;  ve buna dayalı olarak sadece  bedensel zevklerini tatmin için,  hatta bu yolda başkalarının göreceği  zararı hiç düşünmeden yaşıyorsa;  bunun yanı sıra âdet kabilinden  çeşitli ibadetler yapıyor olsa bile gerçekte  yalnızca kendini aldatarak vicdanını  rahatlatmaya çalışıyordur. Ne var ki, hüküm kesindir: Allah şirk koşanın hiçbir amelini kabul etmez!.  O sadece nefsine zulmetmektedir! Şirkin sonucu ve bağışlanmaması konusuna gelince... Kişi bilincinin hakikati olan  Allah adıyla işaret edilenin getirisini  yaşamak yerine bedensel  dürtülerinin ve zevklerinin istikâmetinde  yaşamaya başladığı zaman  tüm enerji ve düşüncesini sonuçta  tümüyle bu dünyada bırakacağı ve  bir daha asla geri dönemeyeceği  şeylere harcamış olur.  Bunun sonucunda ölüm ötesi bedeni  olan ruhuna da yalnızca dünyadayken  geçerli olan kuvveleri  ve diğer verileri yüklemiş olur.  Oysa bu veriler ona ölüm sonrası boyutta  hiçbir yarar sağlamayacaktır  çünkü artık geçerliliği kalmamıştır!.  O boyutta dünyadaki olay veya  kişilerle veya dünyadaki  türden varlıklarla karşılaşmayacaktır!. Oysa insanın, bilincinin hakikati olan sistemin ana kuvvelerini  tanıması ve onları  kullanmayı öğrenmesi ZORUNLUDUR;  geleceği olan boyutlar dolayısıyla!. Halbuki dünyadaki şartlanmaları,  değer yargıları ve bunların sonucu olan  duyguları ile kendini beden kabul ederek bedene  dönük zevkler için yaşaması,  az önce söz ettiğim özelliklerden mahrum kalması  sonucunu doğurmaktadır  otomatik olarak!. İşte sana Rasûlullah tarafından verilen  bu bilgilere nankörlük edip; haddini  aşanlardan olmuş olarak; kendini beden  kabul etme yolunda fiiller ortaya koyarak  yaşarsan,  “herkesin elleriyle yaptıklarının sonucunu  yaşayacağı boyutta” “ŞİRK”  koşma hâlinin sonucu olarak  “nefsine zulmetmiş” olursun!...  Şirk ise “sünnetullah”da asla bağışlanmaz!. Allah Haddini aşanları sevmez! Allah nankörleri sevmez! Allah’a şirk koşarak  nefsine zulmedenlerin sonu üç-beş günlük  zevkler ötesinde sonsuz bir hüsrandır!.  Tard edilmişliktir! Şirk şirktir; açık da olsa gizli de olsa! Ahmet hulusi